Per 1 juli 2008 is de nieuwe rasstandaard voor de Shetland Sheepdog door de Engelse Kennel Club goedgekeurd. De wijzigingen in de Engelse Sheltie Standaard bestaan uit aanvullingen die nog meer de nadruk leggen op adel en elegantie en vooral geen overdrijving toestaan.
De Engelse Shetland Sheepdog Club (ESSC) was bezorgd over de groeiende invloed van het Amerikaanse Sheltie type op het ras. Vooral op het continent zijn deze invloeden terug te zien in de showring. Daarom heeft de ESSC een aantal wijzigingen in de rasstandaard voorgesteld.
De Nederlandse Raad van Beheer valt onder de FCI. Keurmeesters die op FCI tentoonstellingen keuren, moeten volgens de rasstandaard van het land van herkomst van de hond keuren. Voor de Sheltie is dat Engeland. De FCI heef de wijzigingen officieel goedgekeurd op 3-6-2009. U kunt de volledige herziene rasstandaard bekijken op de site van de FCI.
General Appearance: Action lithe and graceful
Head: refined and elegant with no exaggerations
Head: Width and depth of skull in proportion to length of skull and muzzle
Forequarters: Strong but not heavy bone
Coat: The coat should fit the body and not dominate or detract the outline of the dog
Ad punt 1:
De term 'action lithe and graceful' - actie lenig (soepel) en sierlijk - is verplaatst van het hoofdstuk over Gangwerk naar het Algemeen Beeld.
Het belangrijkste van de rasstandaard staat vooraan in de tekst. Om het belang van soepel en sierlijk gangwerk te benadrukken, is deze zin naar voren gehaald en bij het Algemeen Beeld geplaatst.
Ad punt 2:
Head: refined and elegant with no exaggerations.
Hoofd: adellijk (zuiver belijnd) en elegant zonder overdrijving
Ad punt 3:
Head: width and depth of skull in proportion to length of skull and muzzle
Hoofd: breedte en diepte van de schedel moeten evenredig zijn aan (in verhouding zijn tot) de lengte van de schedel en de voorsnuit.
Hoewel bijna eenderde van de rasstandaard het hoofd van de Sheltie omschrijft, wil men het belang van adel en elegantie van het hoofd nog extra benadrukken door er nog eens twee zinnen aan toe te voegen.
Het grootste verschil tussen de Amerikaanse en de Engelse Sheltie is het hoofd. De Amerikaanse Sheltie heeft over het algemeen veel meer onderkaak, met als gevolgd dat het hoofd soms erg diep wordt in verhouding tot de breedte en niet elegant meer is. Het hoofd is dan niet meer in balans. Om te voorkomen dat men overdrijft, zijn de bovenstaande zinnen (punt 2 en 3) aan de standaard toegevoegd.
Van boven en opzij gezien is het hoofd een lange stompe wig. De breedte van de schedel en de diepte van de schedel dienen in balans te zijn en ze zijn ongeveer gelijk.
Ad punt 4:
Forequarters: Strong but not heavy bone.
Voorhand: Sterk maar geen zwaar bot.
Er is op dit moment een trend, dat hoe zwaarder het bot is, hoe beter. Soms zie je dat het bot rond en zwaar is en dat ook de voeten kort en rond worden. Dat is nooit de opzet van de Standaard geweest. Het bot moet passen bij het totaalbeeld van de hond en de voeten moeten ovaal van vorm zijn. Een Sheltie is een hond die vooral elegant en lenig moet zijn. Korte dikke pootjes maakt een Sheltie plomp en onelegant.
Ad punt 5:
Coat: The coat should fit the body and not dominate or detract the outline of the dog.
Vacht: De vacht moet passend zijn en niet overheersen en afleiden van de belijning van de hond.
Te overvloedige vachen is een trend die al langer bestaat. Zowel Engelse als Amerikaanse Shelties hebben soms zo veel vacht, dat de buikbeharing de grond raakt en er bijna geen licht meer onder de hond doorschijnt. Een dergelijke overvloedige beharing stoort soms enorm in het totaalbeeld. Een Sheltie met zo'n vacht lijkt op een haarbal op pootjes. De nek wordt kort en de hond lijkt te laag op de benen te staan. Het algemeen beeld van de hond wordt dan plomp en mist elegantie. Een te overvloedige vacht is niet meer functionel en lastig te onderhouden.
Hieronder volgt de vertaling van een deel van de nieuwe rasstandaard per 1 juli 2008.
Vertaling: Marion ten Cate.
Hoofd en schedel:
Hoofd adellijk en elegant zonder overdrijving, van boven of van opzij gezien een lange stompe wig, die van het oor naar de neus smaller wordt. De breedte en diepte van de schedel moet evenredig zijn aan de lengte van de schedel en aan de lengte van de voorsnuit, waarbij het geheel in verhouding tot de maat van de hond bekeken moet worden. De schedel moet vlak zijn, matig breed tussen de oren, terwijl de achterhoofdsknobbel niet mag uitsteken.
De wangen vlak en vloeiend overgaand in een mooie ronde voorsnuit. De schedel en de voorsnuit moeten van gelijke lengte zijn, gemeten vanuit het binnenste van de ooghoek. De bovenkant van de schedel moet parallel lopen met de bovenkant van de snuit, met een lichte maar duidelijke stop. Neus, lippen en oogranden zwart.
De uitdrukking die zo kenmerkend is voor het ras, wordt verkregen door het volmaakte evenwicht en samengaan van schedel en voorsnuit, de vorm, kleur en plaatsing van de ogen en de juist geplaatste en gedragen oren.
foto links: Een ideaal Sheltie hoofd met een lieve uitdrukking
foto boven: Dit hoofd vormt van de zijkant gezien een wig. De lijnen van de voorsnuit en schedel lopen parallel.
Het is een elegant hoofd met een lichte maar duidelijk waarneembare stop. Deze teef heeft een goede onder-
kaak en een mooi geronde voorsnuit zonder overdrijving.
Links: een wigvormig hoofd, schedel en voorsnuit even lang. Binnenste ooghoek is het midden.
Rechts: Bovenlijn schedel en voorsnuit recht en parallel ook van de zijkant is het hoofd een lange stompe wig.
Onderstaande hoofden zijn te overdreven:
Links: een pup met een enorme zware onderkaak en een te zware voorsnuit. Het hoofd is veel te diep onder de ogen. Daardoor is het hoofd onelegant en uit balans.
Rechts: Ook de hond op de afbeelding rechts heeft teveel onderkaak en is erg diep onder de ogen. De verhoudingen zijn zoek. Als u uw hand in de lengte van het hoofd legt dan kunt u bijna de helft van het hoofd weghalen voordat het hoofd in balans is.
