PRA

Normaal	PRA

Gedurende de laatste jaren is in Scandinavië bij een aantal Shelties PRA geconstateerd.  PRA staat voor Progressieve Retina Atrofie. Dit is een oogziekte, waarbij de hond al op  jonge leeftijd langzamerhand blind wordt.

Vroeger kwam PRA meer voor bij Shelties,  alhoewel we er in Nederland tot nu toe niet mee geconfronteerd zijn. Bij het bestuderen van  de stambomen van de aan PRA lijdende honden in Scandinavië wordt echter duidelijk, dat  een aantal van de voorouders van die honden ook op Britse en Nederlandse stambomen  voorkomt. Dat houdt in, dat ook wij met PRA te maken kunnen krijgen.

PRA is een oogziekte, die langzaamaan verergert, totdat de hond geheel blind is. De leeftijd waarop  het voor het eerst zichtbaar is varieert nogal. Zo kan het voorkomen, dat een hond op  tweejarige leeftijd nog geen symptomen vertoont, maar op drie of vier jarige leeftijd toch  PRA blijkt te ontwikkelen. Als zo'n hond voor de fok gebruikt is, zijn alle nakomelingen drager van PRA. Zij kunnen dus de ziekte weer doorgeven. Juist de dragers maken het  moeilijk de ziekte uit te fokken. Zij tonen immers de ziekte niet en als ze het “geluk” hebben  steeds met een hond gecombineerd te worden die geen drager is, zullen hun kinderen geen PRA krijgen, maar het eventueel wel door blijven geven. Waarschijnlijk is dat de reden, dat we een tijdlang weinig met PRA te maken hebben gehad. Het is echter al die tijd als verborgen probleem wel in ons ras aanwezig geweest.

Als we op dit moment  zeggen, dat bij de Nederlandse Sheltiepopulatie geen PRA voorkomt, baseren we ons op  het feit dat we het op het eerste gezicht niet tegenkomen. Bij Shelties wordt er namelijk op  volwassen leeftijd niet structureel op onderzocht. Eigenlijk is dat dus natte vingerwerk, we  kunnen onze veronderstelling niet op onderzoeksgegevens baseren. Om te voorkomen,  dat we nodeloos risico's nemen, is het dus wenselijk toch onderzoek te gaan doen. Omdat  we tot nu toe geen PRA hebben gevonden, kunnen we ons in eerste instantie beperken tot  de Shelties waarmee gefokt wordt. Het meest afdoend zou een jaarlijkse controle zijn,  totdat de honden 7 jaar oud zijn. Hebben ze het dan niet, dan mag verondersteld worden  dat ze ook geen PRA meer zullen krijgen. Een deel van de fokkers heeft zich dit  voorgenomen, een ander deel vindt dit te ver gaan, juist omdat we nog geen ziektegevallen  hebben en wellicht over een aantal jaar zullen constateren dat we er ook na onderzoek niet  één tegengekomen zijn.

Om toch een goed overzicht te krijgen van het voorkomen van  PRA in onze fokpopulatie heeft de Algemene Leden Vergadering besloten, dat alle  Shelties van leden, waarmee gefokt is, op zesjarige leeftijd gecontroleerd moeten worden  op PRA. We hopen nooit iets te vinden, maar mocht dit wel het geval zijn, dan volgen meer  ingrijpende maatregelen. Helaas kunnen we niet-leden niet verplichten hun honden na te laten kijken. Op deze manier kunnen we eventuele lijders aan PRA traceren. Maar de gevaarlijke groep dragers, die ons generaties lang in de waan kan laten dat we geen probleem hebben, blijft in stand. Tot in lengte van jaren zou het voor kunnen komen, dat  juist uw geliefde Sheltie PRA ontwikkelt en blind wordt. Behalve als we bereid zijn een bijdrage te leveren aan een onderzoek, dat opgestart is door de Noorse Sheltie Club. Het  doel ervan is, middels het bestuderen van de genen van de lijders PRA op het DNA aan te  tonen. Tevens zal uitgebreid stamboomonderzoek plaatsvinden.